Spring naar content

Mensen van de Meldkamer: Ed Prosperi, lokaal beheerder Meldkamer Den Haag

Laatste update:

Ed is lokaal beheerder in de meldkamer van Den Haag. Elke dag krijgt hij met zijn collega’s allerlei meldingen binnen over het beheer van de meldkamer; van problemen met de schermen en systemen waar centralisten mee werken tot de koffievlekken op de vloer.

Ed Prosperi MK DHRuim 40 jaar geleden begon Ed als brandweerman in de straten van Den Haag. Door een tekort aan centralisten in de jaren 80 kwam hij terecht in de meldkamer. “Op de meldkamer was de technicus niet altijd aanwezig. Als er dan iets kapot ging, nam ik mijn soldeerboutje van thuis mee en ging ik er mee aan de slag. Als hobby sleutelde ik aan computers en hield ik me bezig met techniek. Toen de technicus vertrok, werd aan mij gevraagd of ik beheerder van meldkamer wilde worden.

Eerst had iedere kolom zijn eigen meldkamer. Ik was de beheerder van de meldkamer van de brandweer. Later kwamen daar de ambulance en de politie bij. Toen C2000 kwam was het noodzakelijk dat de beheerders van de verschillende kolommen gingen samenwerken. Ik ben er trots op dat wij hier als beheerders in de meldkamer van Den Haag multidisciplinair samenwerken.”

Wat Ed het mooiste vindt aan zijn werk? “Het laten draaien van de meldkamer. Dat je een bijdrage levert aan de meldkamer zodat burgers in nood worden geholpen. Het werk is ook zo divers waardoor het altijd leuk blijft. Je kunt zoveel dingen doen. Instructies geven aan centralisten zodat ze bekend raken met de systemen. De instructies schrijven en de systemen analyseren. Ik vind het allemaal interessant om te doen en dingen uit te zoeken. Het is hierbij belangrijk dat je als beheerder inzicht hebt, goed met mensen om kan gaan, want je moet vaak dingen uitleggen. En natuurlijk overzicht houden”.

De hoeveelheid aan applicaties waar een beheerder dagelijks mee te maken krijgt, ziet Ed stijgen. “Als je ouder wordt, is het als beheerder moeilijk om bij te houden. Er valt zoveel te leren. Iedere paar maanden komt er weer van alles nieuw bij.”

Ed en zijn collega’s kunnen niet alles zelf oplossen dus wordt er in sommige gevallen hulp ingeschakeld. “Nu moeten bijvoorbeeld de bedieningspanelen van de tafels worden vervangen, want die zijn verouderd. Hiervoor moet het tafelblad worden opgelicht, en bij terugplaatsing weer op een bepaalde wijze worden vastgezet. Dat kunnen we niet zelf. Dit hebben we gevraagd aan de leverancier.”

Ed blijft zijn werk leuk vinden. “Te leuk. Dat je iedere 5 minuten wel weer iets anders kan doen, is ook mijn valkuil. Op een bepaald moment stopte mijn lichaam er mee. Die was aan het opbranden. Toen vroeg mijn huisarts wat ik eigenlijk voor werk doe. Ik vertelde dat ik een hele leuk baan heb waar ik altijd wel wat te doen heb. Daar zag hij wel een oorzaak voor mijn lichamelijke problemen. Ik heb nu mijn tempo aangepast. En ik hou me aan 2 regels. Regel 1: Dat ben ik. Daar moet ik voor zorgen want anders kan ik niet komen bij regel 2. Regel 2 is alles wat me lief is en dan bedoel ik het thuis front. Maar daar valt werken met plezier als beheerder van de meldkamer zeker ook onder".

Deel artikel via: Twitter Facebook E-mail